De Portugese Gemeente koestert zijn eeuwenoude tradities en gebruiken. Deze tradities en gebruiken hebben betrekking op onder andere de manier van kleden, de orde en de melodiëen van de eredienst en de manier waarop we met elkaar omgaan in Snoge.
Snoge heeft een bijzondere indeling. De voorlezer leidt de dienst vanaf de Teba (de verhoging waarop de Chazan staat), die bij de ingang en tegenover de Hechal (Heilige Ark) is geplaatst. De Teba in Snoge Amsterdam is afgezet met een balustrade. De koperen knoppen worden gebruikt om de Toramantels overheen te hangen.
Voor de Hechal staan gedurende de hoge feestdagen de banken voor de Chataniem. Op Simchat Tora zitten hier de Chatan Tora en de Chatan Beresjiet met hun begeleiders.
In Snoge is gedurende eeuwen niets veranderd: er ligt nog steeds zand op de vloer om de voetstappen te dempen, er is geen elektriciteit; verwarming en verlichting komt van de honderden kaarsen in de grote koperen kroonluchters.
In Snoge heeft de Portugese taal nog altijd een plek: zo wordt het gebed voor de burgemeester en bestuurders van Amsterdam nog in die taal uitgesproken. Ook worden bepaalde handelingen en functies met Portugese termen aangeduid, zoals abrire (openen), de eretaak om de Hechal (Torakast) te mogen openen.
Voor de specifiek Spaans-Portugese religieuze zangtraditie wordt het Seder Chazzanoet van Oëb Brandon uit 1892 gebruikt. In de jaren veertig van de vorige eeuw heeft Chazan Bram Lopes Cardozo uit New York zijn exemplaar voorzien van additionele aanwijzingen. Chazan S. Nunes Nabarro van Amsterdam heeft in de jaren zestig alle erediensten ingezongen. De opnamen van Chazan Nabarro beslaan twee dvd’s. Op ons YouTube-kanaal is ook het een en ander te horen van David Nunes Nabarro, Bram Palache en Danny Shapiro.
Wilt u meer weten over onze tradities en chazzanoet? Klik dan hier.
Tot in de jaren tachtig droegen de Officiantes (bijvoorbeeld de rabbijn en chazan) een speciaal kostuum, bestaande uit een kniebroek, befje en steek. Tegenwoordig dragen zij een hoge hoed. Tot op de dag van vandaag draagt de Tokeang (sjofarblazer) een vilten steek op Rosj Hasjana en aan het einde van Kipoer.
Ook parnassiem (bestuurders) dragen in de synagoge een hoge hoed. Tot in de jaren tachtig droegen zij op Kal Nidre en Simchat Tora een rokkostuum en op feestdagen een jacquet. Sommigen blijven vasthouden aan dit gebruik.
De Officiantes en Misvoteiros droegen op feestdagen een hoge hoed, net als sommige Snogeiros.
Portugezen vertonen van oudsher een manier vab doen die getypeerd wordt met de term gravidade (statig/deftig). Een Portugees loopt niet, maar schrijdt door Snoge. Hij gedraagt zich ingetogen en houdt zich verre van ordinair of luidruchtig gedrag.
Een aantal gewoonten wordt in de synagoge in ere gehouden. In een stoet lopen, naar elkaar buigen, met een wuifhandje de ander Chazak oe-Baroech zeggen na het verrichten van een Mietswa.
De sfeer in de synagoge wordt mede bepaald door de leessnelheid. Portugezen lezen in een kalm tempo; vroeger werd er zelfs van langgerekt gesproken. Snogeiros onderling zijn wars van sociale controle en hebben respect voor elkaars privéleven. Dit bevordert de open en tolerante sfeer waarop wij trots zijn. Vroom en vrij zijn even welkom en maken actief deel uit van onze gemeente.
